Myśliwi nie gęsi... i swój język mają - gwara myśliwska

 

A - ambona > stanowisko myśliwskie zbudowane nad ziemią na słupach,

czasem na drzewie,

- anons > głos psa oznajmiający znalezienie zwierzyny, inaczej oszczek,

- anonser > pies myśliwski głoszący znalezienie zwierzyny,

- antabka > bączek - uchwyt do mocowania paska broni myśliwskiej,

- apel > sygnał rozpoczęcia polowania,

> posłuszeństwo psa myśliwskiego,

- aportowanie > przynoszenie przez psa myśliwskiego strzelonej zwierzyny

lub podstrzałków,

- automat > broń myśliwska samopowtarzalna, może być śrutowa

lub kulowa,

- awantaż > odchylenie kolby w prawo lub w lewo od osi lufy,

 

B - badyle > nogi łosia, jelenia lub daniela,

- badylarz > łoś byk, o porożu w kształcie krótkiej tyki z długimi

palczastymi odnogami,

- bałamut > pies gończy gubiący trop lub głoszący ptaka,

- bałuch > hałas, gwar w kniei spowodowany przez naganiaczy,

- bałuchy > trzeszcze - oczy zająca,

- bałwanek > kukła dzikiej kaczki, puszczana na wodę wabi inne kaczki,

- bałyk > czołganie się psa ku wytropionej zwierzynie,

- baran > samiec muflona,

- baranek > inaczej kszyk,

- barłóg > legowisko dzików lub niedźwiedzi,

- bartnik > niedźwiedź,

- barwa > farba - krew zwierząt łownych,

- basior > dorosły samiec wilk,

- basista > jeleń byk wyróżniający się grubym głosem,

- bączek > antabka - uchwyt do mocowania paska broni myśliwskiej,

- bąkać > wydawanie głosu przez psy gończe po znalezieniu tropu,

- bekowisko > okres godowy danieli lub miejsce godów danieli,

- berło > drążek na który sadza się ptaka łowczego,

- biała stopa > teren pokryty śniegiem,

- bieg > noga dzika,

- bielenie > zdejmowanie skóry z ubitej zwierzyny,

- blaski > inaczej trzeszcze - oczy zająca,

- bobrowanie > przeszukiwanie terenu przez zwierzęta,

- bobrowisko > osiedle bobrów,

- bokobrody > kępki dłuższych włosów, wyrastające na policzkach rysia,

dzika, jenota,

- bok > inaczej nadlufka - broń myśliwska o dwóch lufach ułożonych pionowo,

- broda > narośl pokryta dłuższym włosem, zwisająca pod szyją łosia,

> dolna część grzywy jelenia byka,

> pęk piór na szyi głuszca,

- brok > dawna nazwa bardzo drobnego śrutu,

- bródka > krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę,

tuż przy nasadzie ogona słonki,

- bruzda > wgłębienie na tykach poroża jeleniowatych,

> wgłębienie w profilu gwintowania lufy,

- buchtowanie > rycie w ziemi przez dziki w poszukiwaniu żeru,

- buchtowisko > miejsce zryte przez dziki,

- bukowisko > okres godowy i miejsce godów łosi,

- bulgot > głos wydawany przez koguty cietrzewia podczas toków,

- burknięcie > odgłos zrywającego się z ziemi jarząbka,

- byk > samiec żubra, łosia, jelenia, daniela,

- byk stadny > jeleń byk, władający chmarą w okresie rykowiska,

 

C - cap > samiec kozicy,

- cewki > nogi sarny,

- chłyst > młody jeleń byk, który w czasie rykowiska przebywa

w pobliżu chmary,

- chmara > stado żubrów, jeleni, łosi, danieli,

- chorągwie > inaczej flagi - fragmenty scypułu zwisające z tyk jelenia

w czasie wycierania,

- chrap > głos łosia byka w czasie bukowiska,

- chrapanie > głos wydawany przez słonkę w trakcie lotu godowego (ciągu),

- chrapy > nozdrza żubra, zwierzyny płowej, muflona, kozicy,

- chyb > długa i gęsta szczecina na grzbiecie dzika,

- ciąg > przelot dzikich kacze lub gęsi na wodę rano lub wieczorem,

> loty godowe słonek

- ciągnięcie > powolne poruszanie się, wędrowanie żubrów,

zwierzyny płowej, muflonów,

- ciec > ucieczka piesza kuraków,

- ciecier > cietrzew kogut,

- ciecieruk > młody cietrzew kogut

- cieciorka > kura cietrzewia,

- cieczka > okres godowy lisów, wilków, borsuków, jenotów, psów,

- cieki > nogi ptaków, kuraków,

- cielę > żubr, jeleń, daniel w pierwszym roku życia,

- cuch > węch psa myśliwskiego,

- czarna stopa > teren pozbawiony pokrywy śnieżnej,

- czemchanie > wycieranie poroża ze scypułu,

- czternastak > jeleń byk o siedmiu odnogach na każdej tyce,

- czterodwudziestak _ jeleń byk mający po dwanaście odnóg na każdej tyce,

- czochrać się > wycieranie o drzewa jeleni lub dzików,

- czuszykanie > głos wydawany przez koguta cietrzewia podczas toków,

- czyrykanie > głos wydawany przez zwołujące się kuropatwy,

 

D - darniak > samiec sarny (rogacz) o wybitnie słabych parostkach i małej tuszy,

- daszek > posyp - paśnik dla kuropatw lub bażantów,

- dławienie > duszenie zwierzyny przez drapieżniki czworonożne,

- dołowanie > umieszczanie strzałów poniżej miejsca celowania,

- dubeltówka > śrutowa broń myśliwska o dwóch lufach ułożonych

poziomo obok siebie,

- dublet > ustrzelenie dwóch sztuk zwierzyny dwoma kolejnymi strzałami,

- dwudwudziestak > jeleń byk noszący wieniec o jedenastu

odnogach na jednej tyce,

- dwudziestak > jeleń byk o dziesięciu odnogach na jednej tyce,

- dwudziestka > śrutowa broń myśliwska kaliber 20,

- dwunastak > jeleń byk o sześciu odnogach na jednej tyce,

- dwunastka > śrutowa broń myśliwska kaliber 12,

- dwururka > inaczej dubeltówka,

- dyndować > o lisie, borsuku wilku lub jenocie - biec truchtem,

- dziesiątak > jeleń byk o pięciu odnogach na jednej tyce,

- dzikarz > pies myśliwski używany do polowań na dziki,

- dziwerówka > strzelba myśliwska o lufach wykonanych ze stali

damasceńskiej,

 

E - ekspres > łamana broń myśliwska kulowa o dwóch lufach,

- elaboracja > własnoręcznie wykonywanie śrutowej amunicji myśliwskiej,

- eżektor > wyrzutnik łusek w myśliwskiej broni łamanej,

 

F - fafle > obwisłe górne wargi psa myśliwskiego - wyżła,

- fajki > kły dzika rosnące w górnej szczęce,

- farba > krew zwierzyny,

- farbować > zostawiać krew na tropie,

- fartuszek > pęk jasnych włosów przy sromie sarny,

- fiołek > gruczoł zapachowy u lisa, znajdujący się przy nasadzie ogona,

- fladrować > zakładać fladry,

- fladry > sznury z czerwonymi szmatkami, służą do polowań na wilki,

- flagi > fragmenty scypułu zwisające z tyk jelenia w trakcie wycierania poroża,

- flanka > skrzydło myśliwych zagięte w kierunku miotu,

- flankować > obstawiać stanowiska na flankach,

- flinta > inne określenie strzelby myśliwskiej,

- fuzja > inne określenie strzelby myśliwskiej,

 

G - gach > samiec zająca,

- gały > oczy zająca,

- gamrat > odyniec w okresie huczki,

- gawra > zimowe legowisko niedźwiedzia,

- gęba > pysk żubra,

- ględzenie > głos wydawany przez łanię,

- głosić > oznajmianie przez pasa, znalezienia tropu lub osaczenie zwierzyny,

- głuszak > pisklę głuszca,

- głuszka, głuszyca > samica głuszca,

- gomóła > jeleń byk po zrzuceniu poroża,

- gon > głos psów podczas pędzenia zwierzyny w miocie,

> okres godowy kozic,

- gońka > sarna koza grzejąca się poza okresem rui,

- gra > szczekanie psów gończych idących po tropie,

- grabarz > pies myśliwski zakopujący odnalezioną zwierzynę,

- grandle > szczątkowe kły w górnej szczęce jelenia,

- grot > odnoga kończąca tykę w parostkach kozła,

> zakończenie odnogi w wieńcu jelenia byka,

- gryzawka > pędy wierzby lub osiki nasycone solą, przeznaczone

do obgryzania przez zające,

- grzywa > gęsta długa sierść na szyi i karku żubra, łosia, jelenia

lub na grzbiecie kozicy,

- guzikarz > młody kozioł o porożu w kształcie niskich stożków, guzików,

- guziki > zwykle pierwsze poroże kozła,

- gwizd > ryj dzika,

> głos słonki i jarząbka,

> głos jelenia sika,

 

H - haki > inaczej grandle, szczątkowe kły jelenia w górnej szczęce,

> rogi kozicy,

- huczka > okres godowy dzików inaczej lochanie,

 

I - igły > rogowe igiełki u leśnych kuraków wyrastające po bokach palców,

zanikające po tokach,

- igrzysko > toki głuszców,

> miejsce toków głuszców,

 

J - jasła > drabina na którą kładzie się karmę dla zwierzyny płowej,

- jazgot > ujadanie wilków lub psów,

- jaźwiec > borsuk,

- jednorurka > myśliwska broń o jednej lufie gładkiej,

- jucha > farba (krew) niedźwiedzia,

 

K - kaliber > średnica lufy broni palnej,

- kalibrownik > przyrząd służący do sprawdzania i korygowania

kalibru naboi śrutowych,

- kamionka > kuna domowa,

- kantak > pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego,

- kapelusznik > staropolska nazwa bardzo starego odyńca,

- kapitalny > samiec zwierzyny płowej noszący medalowe poroże,

- kaptur > nakrycie głowy ptaka łowczego, inaczej kapa,

- karawan > pojazd do przewozu ubitej zwierzyny,

- karmisko > miejsce wykładania karmy dla zwierzyny,

- kądziel > owłosienie szyi, karku i garbu żubra,

- kąpielisko > miejsce kąpieli dzików i zwierzyny płowej,

- kęsy > zęby ssaków drapieżnych,

- kipieć > ucieczka na oślep zająca,

- kiść > pęk białych włosów u borsuka,

> zakończenie ogona żubra,

- kita > ogon lisa i wiewiórki,

- kitka > bródka kozicy,

- klamra > skrzydło linii myśliwych,

- klapak > młoda, zwykle nielotna kaczka,

- klapanie > pierwsza zwrotka pieśni głuszca,

- klaskanie > trzecia zwrotka pieśni głuszca, inaczej korkowanie,

- klekotka > kołatka, służąca do straszenia zajęcy w czasie pędzenia,

- klępa >samica łosia, inaczej łosza,

- kluczka > odskok zwierza w bok podczas ucieczki,

- kłańce > zęby wilka,

- kłapać > odgłos wydawany przez dzika w stanie podniecenia,

- kłaść > ubić zwierza celnym strzałem,

- kłuć > dobić zwierza kordelasem,

- kobylarz > stary, bardzo duży wilk,

- kocioł > sposób polowania na zające,

- kokanie > głos wydawany przez cieciorkę,

- kokcielić > o pardwach i cietrzewiach - wydawać głos,

- kołatka > przyrząd służący naganiaczowi do straszenia zwierzyny,

- kołnierz > długie piórka wokół szyi koguta bataliona,

- komora > klatka piersiowa zwierzyny,

- kopnięcie > uderzenie kolby broni myśliwskiej w ramię podczas strzału,

- kopno > legowisko zająca w śniegu,

- kopyra > gwarowa nazwa zająca,

- kordelas > długi, prosty nóż myśliwski, służy do dobijania zwierzyny,

- korkowanie > trzecia zwrotka pieśni głuszca,

- korona > co najmniej trzy odnogi w górnej części wieńca jelenia,

- koryto dzicze > ślad przejścia dzików w głębokim śniegu,

- kosacz > stary cietrzew,

- kot > nazwa zająca i rysia,

- kotlina > zagłębienie w ziemi, stanowiące legowisko zająca

w okresie bezśnieżnym,

- koza > samica sarny (siuta) i kozicy,

- kozioł > samiec sarny (rogacz),

- koźlę > sarna do jednego roku życia,

- kożuch > futro zająca,

- krajce > brzegi dzioba jastrzębia,

- krechtanie > głosy wydawane przez głuszce podczas zapadów,

- krektun > jednoroczny głuszec nie biorący udziału w tokach,

- kreślić > robienie śladów skrzydłami, podczas toków głuszca, cietrzewia,

- krykucha > kaczka krzyżówka, wyhodowana w niewoli, do wabienia

kaczorów w czasie wiosennych godów,

- krzyżak > lis z ciemnym futrem i czarną pręgą wzdłuż grzbietu,

> kozioł o parostkach, których odnogi wyrastają na jednakowej

wysokości i tworzą formę zbliżoną do krzyża,

- kudłacz - gwarowa nazw niedźwiedzia,

- kudły > długa sierść niedźwiedzia,

- kufa > pysk psa myśliwskiego (wyżła),

- kulka > haczyk służący do patroszenia ptactwa,

- kulkowanie > patroszenie ptactwa za pomocą kulki,

- kureń > nazwa gwarowa szałasu myśliwskiego,

- kurkówka > dawna broń myśliwska o zewnętrznych kurkach,

- kuwiek > piszczałka do wabienia ptaków,

- kwadruplet > cztery celne, oddane bezpośrednio po sobie strzały,

- kwiat > ogon zwierzyny płowej i borsuka,

- kwiatek > białe zakończenie kity lisa,

 

L- lampy > oczy wilka,

- latarnia > łeb wilka,

-legawiec > pies myśliwski wystawiający zwierzynę,

- legowisko > stałe lub czasowe miejsce odpoczynku zwierzyny,

- licówka > łania prowadząca chmarę jeleni,

- linia > szereg myśliwych ustawionych w równych odstępach podczas

polowania zbiorowego,

- linijka > pojazd konny służący do przejeżdżania myśliwych podczas polowania,

- lira > ogon cietrzewia,

- liszka > samica lisa,

- liściarka > młode pędy drzew i krzewów, nasączone solą służące do

dokarmiania zwierzyny zimą,

- lizawka > urządzenie łowieckie służące do wykładania soli zwierzynie,

- locha > samica dzika,

- lochanie > huczka dzików,

- loftka > śrut o średnicy powyżej 4,5 mm,

- loki > zdeformowane sterówki u kaczora kaczki krzyżówki - trofeum,

- loty > skrzydła ptaków,

- lufa > główna część broni palnej,

- lustro > jasna plama na pośladkach zwierzyny płowej,

> biała plama na barkach głuszca i cietrzewia,

- lusterko > plamy na skrzydłach kaczek,

Ł - łaja > kilka sfor ogarów,

- łania > samica jelenia i daniela,

- łańka > młoda łania nie prowadząca cielaka,

- łapa > noga zwierzęcia zakończona pazurami,

- ława > sposób polowania zbiorowego, polegający na tym, że myśliwi

idą razem z naganką,

- łojny > tłusty, o zwierzynie w dobrej kondycji,

- łopatacz > samiec łosia lub daniela noszący poroże w kształcie

przypominającym łopaty,

- łopaty > prawidłowa forma poroża łosia i daniela, przypominająca łopaty,

- łosza > samica łosia, klępa,

- łoszak > młody łoś,

- łowiec > staropolska nazwa myśliwego,

- łowny > samiec jeleniowatych, który osiągnął pełnię rozwoju osobniczego,

- łowy > staropolskie określenie polowania,

- łoże > drewniana część broni myśliwskiej, osada (kolba i szyjka),

- łupież > wypchana skóra ptaka służąca do układania ptaka łowczego,

- łyżka > ucho zwierzyny płowej,

- łzawica > dołek łzowy w przednim kącie oka jelenia i daniela,

 

M- maisz, maiż > młody niedoświadczony ptak łowczy,

- majak > czółno zamaskowane trzciną lub gałęziami, do polowań

na ptactwo wodne,

- malowanie > wycieranie się dzików i jeleni o drzewa po wyjściu z babrzyska,

- mamrotanie > mruczenie niedźwiedzia,

- marcowanie > okres godowy u rysia i żbika,

- marczak > zając urodzony w marcu,

- markowanie > zaznaczanie przez wyżła obecności zwierzyny,

- marmurek > białe plamy na sterówkach ogona głuszca,

- matecznik > bezpieczna ostoja zwierzyny,

- medalion > spreparowana głowa z szyją ptaka lub ssaka,

- mener > przewodnik psa myśliwskiego,

- michałek > dubelt, pochodzący z drugiego lęgu,

- mieszek > wabik na przepiórki,

- mięsiarz > pogardliwe określenie myśliwego za wszelką cenę dążącego

do zdobycia zwierzyny,

- mikita > lis,

- mikot > wabik do wabienia kozłów,

- miot > część terenu z którego naganka pędzi zwierzynę podczas

polowania zbiorowego,

> młode zwierząt ssących urodzone z jednej ciąży,

- młódka > młody ptak łowczy,

- mnich > jeleń byk o porożu w kształcie niskich guzów,

- molet > nacięcia matujące powierzchnię szyny lub nasadę muszki

w myśliwskiej broni palnej,

- morda > pysk drapieżników,

- możdżeń > wyrostek kostny na czaszce jeleniowatych na którym

nasadzane jest poroże,

- murzyn > młody kogut cietrzew,

- muszla > przyrząd do wabienia jeleni byków w okresie rykowiska,

- myłkus > samiec zwierzyny płowej o porożu wyraźnie zniekształconym,

- myszka > młody piżmak,

 

N- nadlufka > broń myśliwska o lufach ułożonych pionowo,

- nadoczniak > druga odnoga wieńca jelenia byka lub łopaty daniela,

- naganiacz > pomocnik myśliwego, którego zadaniem jest naganianie zwierzyny,

- naganka > grupa naganiaczy współpracujących ze sobą na polowaniu

zbiorowym,

- na pomyka > sposób polowania na zające, polegający na tym, że myśliwy

idzie przed siebie i strzela do napotkanej zwierzyny,

- narogi > jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej,

- narzynacz > pies myśliwski szarpiący i gryzący ubitą zwierzynę,

- nazimek > młody zając urodzony w jesieni,

- nemrod > żartobliwa nazwa myśliwego,

- niedokuna > młoda kuna,

- niedolisek > młody lis,

- niedostęp > cecha tropu jeleniowatych, odcisk tylniego badyla nie dosięga

odcisku przedniego badyla,

- niekoronny > jeleń byk noszący wieniec, którego tyki nie mają koron,

- nielot > młody ptak nie umiejący latać lub dorosły w okresie pierzenia,

- nogawice> gęste upierzenie na zgrzebłach głuszca,

- norowce > psy myśliwskie przeznaczone do pracy w norach,

- nurek > ptak łowczy potrafiący atakować od spodu,

 

O

- obciąć > ustalić za pomocą tropienia obecność zwierzyny w miocie,

- obcierka > strzał raniący powierzchownie zwierza,

- objazd > sposób polowania szczególnie na lisa, polegający na objeżdżaniu

znajdującej się na polu zwierzyny tak aby zbliżyć się na odległość

strzału,

- obkładanie > przeszukiwanie przez psa myśliwskiego pola w celu

wystawienia lub wypłoszenia ptactwa, (inaczej okładanie),

- oczniak > pierwsza od róży odnoga wieńca jelenia i łopaty daniela,

- oczyć > rozglądanie się zwierzyny,

- odbić > odłączyć się od stada,

- odkapturzyć > zdjąć kaptur z głowy ptaka łowczego,

- odnoga > odgałęzienie tyki w porożu jeleniowatych,

- odprawa > nagroda dla psów gończych w postaci patrochów upolowanej

przy ich pomocy zwierzyny,

- odprzodówka > dawna broń myśliwska ładowana od przodu,

- odtrąbić > grać na sygnałówce, sygnały zakończenia polowania lub

na śmierć ubitej zwierzyny,

- odtylcówka > broń myśliwska ładowana od tyłu,

- odwiatr > woń wydzielana przez strzeloną zwierzynę,

- odyniec > samiec dzika powyżej 4 lat,

- odzew > odezwanie się na trąbce, w odpowiedzi na sygnał myśliwski,

- oganiać > obieganie przez jelenia byka chmary łań w czasie rykowiska,

- okno > otwór wejściowy do nory lisa,

- omyk > ogon zająca,

- opalone > brązowe lub czarne zabarwienie oręża dzika i haków jelenia,

- opolować > objąć polowaniem część łowiska,

- oręż > trofeum myśliwskie z dzika - szable i fajki, czasem wieniec jelenia,

- organista > młody jeleń byk, który pierwszy rozpoczyna rykowisko,

- osacznik > dawna nazwa naganiacza,

- osada > łoże,

- osadzanie zwierzyny > zatrzymywanie w miejscu zwierzyny przez psa,

- osiadła > zwierzyna, która nie zmienia swojej ostoi,

- osiemnastak > jeleń byk o dziewięciu odnogach na każdej tyce,

- oskrzydlić > postrzelić ptaka w skrzydło,

- osmużać > obielić zająca lub królika (ściągnąć skórę),

- ostatni kęs > włożony w pysk strzelonej zwierzyny fragment złomu,

- ostęp > część lasu z ostoją zwierzyny,

- ostoja > teren stałego przebywania zwierzyny,

- ostroga > wyrostek z tyłu odnóży kuraków,

> pierwszy sęk łopaty daniela,

- ostrolotka > trofeum z jednej z lotek w skrzydle cietrzewia i słonki,

- ostry > o psie - cięty,

- oszczek > szczekanie psa myśliwskiego, sygnalizującego znalezienie lub

wytropienie zwierzyny,

- oślada > trop kury na śniegu,

- otok > długa smycz służąca do prowadzenia psa myśliwskiego,

- otrąbić > ogłosić koniec polowania sygnałem myśliwskim,

- otropić > ustalić miejsce przebywania zwierzyny za pomocą tropów,

- owca > samica muflona,

- ósmak > jeleń byk z wieńcem o czterech odnogach na każdej tyce,

 

P- padać w ogniu > zwierzyna, która po strzale pozostaje na miejscu,

- pancerz > upierzenie piersi głuszca,

> zewnętrzna powłoka pocisku kulowego,

> twardy łój pod skórą karku i grzbietu odyńca w okresie huczki,

- paprać się > piaskowa kąpiel ptaków,

- paprzysko > miejsce piaskowych kąpieli ptaków,

- paradoks > gwintowanie końca lufy w broni śrutowej,

- parasol > typ paśnika dla zwierzyny w kształcie parasola,

- parkot > woń jelenia byka podczas rykowiska,

- parkoty > okres godowy zajęcy,

- parostki > poroże sarny kozła,

- pasynek > odnoga na łopacie łosia,

- paszcza > otwór gębowy niedźwiedzia, rysia, wilka i psa,

- paśnik > urządzenie łowieckie do zadawania karmy zwierzynie,

- patrochy > niejadalne wnętrzności zwierzyny,

- patroszenie > usuwanie wnętrzności strzelonej zwierzyny,

- patry > inaczej trzeszcze, oczt zająca,

- perły > zgrubienia i wyrostki na tykach jelenia i rogacza,

- perukarz > kozioł o porożu zdeformowanym w kształcie narośli, zwykle

pokrytej scypułem, związane z utratą jąder,

- pędzel > inaczej wiecheć - kiść włosów na organach płciowych byka, tryka

i dzika,

- pędzelek > kępka włosów na uchu rysia,

- pędzenie > naganianie zwierzyny przez nagankę w kierunku myśliwych,

- pętla > krótkie rzemyki służące przytrzymaniu ptaka łowczego,

> splątane tropy zająca na śniegu,

- pianie > wydawanie ostrego głosu przez koguta bażanta,

- piastun > młody niedźwiedź, samiec pozostający z matką do następnego

roku,

- pielesz > gniazdo ptaka drapieżnego,

- pień > wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym

osadzone jest poroże,

- pierzenie się > wymiana upierzenia u ptaków,

- pies > samiec borsuka, lisa i jenota,

- pióra > patrz chyb,

- piórko malarskie > ostrolotka u słonki,

- piórkować > dobijać postrzelonego ptaka,

- pióro > nazwa ptactwa łownego,

- piston > inaczej kapiszon - spłonka,

- pistonówka > strzelba kapiszonowa,

- piszczałka > wabik na jarząbki,

- piszczeć > wydawanie głosu przez kozę,

- plusk > kielnia - ogon bobra,

- płaszcz > pancerz - zewnętrzna powłoka pocisku kulowego,

- płochacz > pies myśliwski do płoszenia zwierzyny z zarośli,

- płowa zwierzyna > jelenie, sarny, łosie i daniele,

- pniaki > haki - grandle,

- pochwa > futerał na głownię białej broni myśliwskiej,

- pocisk > rażąca część naboju myśliwskiego,

- podchód > sposób polowania, podchodzenie zwierzyny na odległość

strzału,

- podeszwa > spód stopy niedźwiedzia,

- podrywać się > zrywanie się ptaków do lotu,

- podjazd > rodzaj polowania, polegający na podjeżdżaniu do zwierzyny

przez myśliwego furmanką lub saniami,

- podkładacz > myśliwy, który naprowadza psy na trop zwierzyny,

- podkowa > brązowy łuk na piersi kuropatwy,

- podlot > młody ptak, zaczynający latać,

- podpórka > laska lub rozwidlony drążek do podparcia broni przy strzale,

- podprowadzać > zaprowadzić myśliwego na spotkanie ze zwierzyną,

- podryw > sposób polowania, polegający na strzelaniu do ptactwa

płoszonego przez samego myśliwego,

- podstrzelić > strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada, podczas

polowania zbiorowego,

- poduszka > baka - wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której

przykłada się policzek,

- pojedynek > samiec zwierzyn, wiodący samotny tryb życia,

- pokot > rozkład - ogół zwierzyny ubitej na polowaniu,

> upolowana zwierzyna, ułożona wg określonych zasad,

- polano > wiecha - ogon wilka,

- pole > teren na którym odbywa się polowanie,

> rok pracy psa myśliwskiego,

- położyć > upolować celnym strzałem,

- pomiatać > wydawać potomstwo, u psów, borsuków, wilków i lisów,

- pomruk > głos wydawany przez jelenia byka i borsuka,

- pomykać > biec (o lisie, zającu i króliku),

- ponowa > świeży opad śniegu,

- poprawka > drugi strzał do tej samej zwierzyny,

-poroże > wyrostki kostne, nasadzane na możdżeniach u jeleniowatych,

zrzucane corocznie i ponownie nasadzane,

- poryk > jednorazowy, głośny ryk jelenia byka,

- posadzić > strącenie zdobyczy na ziemię przez ptaka łowczego,

- poskromić > zmusić ptaka łowczego do poddania się woli układającego,

- posoka > farba - krew zwierzyny grubej,

- posokowiec > pies myśliwski pracujący na farbie,

- postrzał > miejsce trafienia zwierzyny,

- postrzałek > zwierz raniony,

- posyp > daszek - paśnik dla kuropatw lub bażantów,

- posznurować > o lisie pobiec prosto,

- prawka > prawa lufa broni myśliwskiej,

- prosić się > wydawanie potomstwa przez lochę,

- prośna > ciężarna locha,

- prowadzenie > przewodzenie stadu,

> opieka samicy nad potomstwem,

> przesuwanie lufy za poruszającym się celem,

- przechera > sprytny lis,

- przecinka > wycięta w lesie wizura lub ścieżka,

- przelatek > dzik urodzony w ubiegłym roku,

- przelot > patrz ciąg - loty na żerowiska,

> wiosenne i jesienne wędrówki ptaków do miejsc lęgowych

lub na zimowiska,

- przełaj > w dawnej Polsce, jeden z ciężarów łowieckich,

polegający na pilnowaniu zwierzyny zmieniającej swoją ostoję,

- przesadzić > przeskakiwanie zwierzyny przez linię myśliwych,

- przesmyk > stałe miejsca przechodzenia zwierzyny zmieniającej ostoję,

- przestęp > trop jelenia charakteryzujący się tym, że odcisk tylnego

badyla przekracza odcisk badyla przedniego,

- przetrzebić > zmniejszyć znacznie liczbę zwierzyny,

- przewód > kanał w lufie,

- przeziernik > przyrząd celowniczy z otworem w środku, zastępuje

szczerbinkę,

- przezimek > zwierzyna urodzona poprzedniego roku,

- przodownica > łania, locha, owca prowadząca chmarę, watachę, stado,

- przybitka > korek z wojłoku lub tektury oddzielający śrut od prochu,

- przyrzut > szybkie przyłożenie broni do ramienia,

- przyspiesznik > urządzenie ułatwiające oddanie precyzyjnego strzału,

- przystrzelanie broni > wyregulowanie przyrządów celowniczych,

- ptak łowczy > drapieżny ptak, używany do polowań,

- ptaszarnia > pomieszczenie dla ptaków łowczych,

- ptaszniczka > długa myśliwska broń palna, używana do polowań na ptaki,

- pudło > chybiony strzał,

- puller > obsługujący maszyny do podawania rzutków,

- pyza > nos żubra i łosia,

 

R - racica > rozdwojone kopyto zwierzyny płowej, żubra, kozicy, muflona i dzika,

- raciczki > szpile - wyrostki rogowe znajdujące się powyżej racic,

- rakieta > zaznaczenie strzału komorowego przez zwierzynę płową, podskok,

- rant > kryza,

- rapcie > racice dzika,]

- rapeta > noga dzika,

- remiza > porośnięty krzewami i drzewami teren wśród pól,

- repetier > powtarzalna, kulowa broń myśliwska,

- repetować >przeładować broń po oddaniu strzału,

- roczniak > jednoroczne zwierzę,

- rogacz > kozioł - samiec sarny,

- rogi > kostne wyrostki z pochwami rogowymi na kościach czołowych

żubra, kozicy i muflona,

- rogować > uderzać rogami, dotyczy równierz zwierzyny płowej,

- rohatyna > dawna myśliwska broń drzewcowa,

- rojst > bagniste i grząskie miejsce, zwykle ostoja łosia,

- rosochy > poroże łosia łopatacza,

- rozbić się > rozproszyć, np. stado kuropatw czy wataha dzików,

- rozdęcie > uszkodzenie lufy polegające na rozszerzeniu średnicy lufy,

- rozerwanie > uszkodzenie lufy polegające na miejscowym rozerwaniu jej,

- rozkład > patrz pokot,

- rozładowanie > wyjęcie naboi z komory nabojowej i magazynka,

- rozłoga > rozpiętość tyk poroża zwierzyny płowej,

- rozrzut > odchylenie pocisków od idealnego toru,

- rozpórka > prawidło do suszenia skór zwierząt futerkowych,

- róg > wabik na jelenia,

> trąbka myśliwska,

> wyrostek czołowy u pustorogich,

- róża > pierścień kostny otaczający tykę u nasady w porożu zwierzyny

płowej,

- róża daszkowa > róża o spadzistym kształcie,

- ruja > okres godowy,

- rujka > głos wydawany przez byka łosia podczas pokrywania klępy,

- rujowisko > zagłębienie w ziemi wykonane przez daniela, w którym

odbywa się krycie łań,

- rusznikarz > rzemieślnik, zajmujący się wyrobem lub naprawą broni palnej,

- ruszyć > wypędzić zwierzynę z ostoi,

- rwać się > zrywanie się ptactwa,

- ryczeć > wydawanie głosu przez jelenie byki podczas rykowiska,

- ryk > głos jelenia byka podczas rykowiska,

- rykoszet > odbicie się kuli lub śrutu od przeszkody, zmieniające kierunek

lotu pocisku,

- rykowisko > okres godowy jeleni,

- rzucać > wydawać potomstwa,

- rzutek > krążek z łupliwego materiału, będący celem przy strzelaniu

sportowym z myśliwskiej broni śrutowej,

- rzutkarz > strzelający sportowo do rzutków,

 

S - sady > zlatywanie się w jedno miejsce kaczek,

- sadlisty > zwierzyna obrośnięta tłuszczem,

- sadowić umieszczać ptaka łowczego na berle,

- sadzić > szybki bieg zwierzyny,

- sagalasówka > dawna broń myśliwska, z końca XVIII wieku,

- sak > rodzaj sieci do łapania ptaków,

- samopał > kłusownicza broń, działająca samoczynnie po potrąceniu przez

przechodzące zwierzęta,

- samura > locha,

- sarnina > dziczyzna z sarny,

- scypół > owłosiona, bogato ukrwiona skóra porastająca tworzące się

poroże jeleniowatych,

- sekundowanie > naśladowanie przez wyżła innego, który wystawia

zwierzynę,

- selekcjoner > myśliwy posiadający uprawnienia do wykonywania odstrzału

selekcyjnego,

- selekt > sztuka przeznaczona do odstrzału selekcyjnego,

- sęk > wyrostek na łopacie daniela i łosia,

- sfora > rzemień do prowadzenia psów gończych,

> kilka lub kilkanaście psów gończych,

- siać >duży rozrzut broni myśliwskiej,

- siąg > rozpiętość skrzydeł ptaków,

- sidło > kłusownicza pętla do łapania zwierzyny,

- siekaniec > używane zamiast śrutu drobne kawałki ołowiu lub innego metalu,

- sierść >uwłosienie zwierzyny,

> określenie zwierzyny płowej i dzików przy układaniu pokotu,

- sietnik > mający pieczę nad sieciami w dawnej służbie łowieckiej,

- siodło > biała plama po obu stronach grzbietu muflona,

- siuta > koza,

- skałka > w broni skałkowej, krzemień do krzesania iskier,

- skałkówka > dawna broń myśliwska, odpalana iskrą ze skałki,

- skarmiać > zużycie karmy do karmienia zwierzyny,

- skład > postawa strzelecka myśliwego,

- składać się > podniesienie broni do dołka strzeleckiego,

- składność broni > dopasowanie broni do myśliwego,

- skłuć > dobić kordelasem postrzałka,

- skłusować > pozyskać nielegalnie zwierzynę,

- skoki > nogi zająca,

> część nóg ptaka,

- skolenie > głos lisa,

- skrocz > kłus łosia, polegający na równoczesnym posuwaniu

obu lewych badyli, a następnie obu prawych,

- skrom > tłuszcz zająca i królika,

- skromny > tłusty,

- skrzekot > niepłodny mieszaniec cietrzewia i głuszca,

- skrzydła > flanki - ustawiane pod kątem prostym do linii myśliwych,

krańcowe stanowiska,

- słuchy > uszy dzika, zająca i królika,

- słupek > siad na tylnych skokach zająca lub królika,

- smuż > skóra zająca i królika,

- smycz > rzemień lub linka do prowadzenia psa przy nodze,

- sokolarnia > miejsce hodowli ptaków łowczych,

- sokolnictwo > układanie i polowanie z ptakami łowczymi,

- sokolnik > polujący z ptakami łowczymi lub je układający,

- solnik > lizawka,

- spadły > słaby wychudzony zwierz,

- spałowanie > zdzieranie zębami przez jelenie, łosie i daniele, kory z drzew,

- spłonka > część naboju myśliwskiego, służąca do zapalenia prochu,

- spudłować > nie trafić do zwierzyny,

- spust > język spustowy broni myśliwskiej,

- spuścić > zwolnić psa z otoku lub smyczy,

> zestrzelić lecącego ptaka,

- stanowić > zatrzymanie przez psy gonionego zwierza, dające możliwość

dojścia i oddania strzału myśliwemu,

- stanowisko > miejsce gdzie myśliwy oczekuje na zwierza,

- starka > samica ptaka wodząca młode,

- staśmienie wieńca > silnie spłaszczone tyki poroża jelenia,

- stawka > noga lisa i borsuka,

- stękanie > głos byka jelenia i łosia, przypominający stękanie,

- stopa > określenie powierzchni ziemi podczas polowania,

- stopka > zakończenie kolby broni myśliwskiej,

- stożek przejściowy > zwężanie się przewodu lufy za komorą nabojową,

- stójka > zatrzymanie się psa legawego, w charakterystycznej pozie,

przed zwietrzoną zwierzyną,

- strąbić > zwołać myśliwych za pomocą trąbki,

- stroik > wabik na ptaki,

- strugi > przednie siekacze zająca i królika,

- strychulec > krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego,

- strzałowe > opłata za pozyskaną zwierzynę,

- strzelba > śrutowa broń myśliwska,

- strzelony > zwierz trafiony śmiertelnie,

- strzyc > obgryzać rośliny,

> nadstawiać uszu,

- strzyże > wąsy zająca,

- suka > samica psa, lisa, jenota lub borsuka,

- suknia > sierść zwierzyny płowej i dzika,

- sygnałówka > myśliwska, metalowa trąbka do grania sygnałów myśliwskich,

- syk > jeden z głosów cietrzewia, wydawany podczas toków,

- sylwetka > obrys zwierza,

- szabas > przerwa w tokach cietrzewia podczas wschodu słońca,

- szable > dolne kły dzika,

- szarak > zając,

- szarawary > długie włosy obrastające uda ssaków drapieżnych,

- szarża > atak dzika,

- szczecina, szczeć > włosy na ciele dzików,

- szczek > głos wydawany przez psy, lisy i sarny,

- szczenna > ciężarna suka,

- szczerbinka > część przyrządów celowniczych otwartych na lufie broni

myśliwskiej,

- szczotki > igły - piórka u nóg koguta głuszca w okresie godowym,

- szczuć > gonić zwierzynę chartami,

- szczwacz > układacz chartów i ogarów,

- szczwać > polować z chartami,

- szczwany > zwierz doświadczony, chytry,

- szczypce > dawniej kleszcze do łapania borsuków żywcem,

- szesnastak > jeleń byk o ośmiu odnogach na tykach,

- szesnastka > broń śrutowa, kaliber 16,

- szlak > droga, którą często ciągnie zwierzyna,

- szlakować > tropić zwierzynę,

- szlifowanie > czyhitanie, głucha pieśń - ostatnia zwrotka pieśni głuszca,

- sznur > trop wilka lub lisa,

- sznury > fladry,

- szpicak > samiec zwierzyny płowej w pierwszym porożu w kształcie szpiców,

- szpile > raciczki,

- szpilki > igły,

- szpony > palce ptaków drapieżnych, uzbrojone w pazury,

- sztucer > myśliwska broń kulowa,

- sztuka > pojedynczy zwierz,

- szyć > strzelać wiele razy,

- szdlarz > samiec jeleniowatych o porożu bez odnóg,

- szydło > ostre zakończenie tyk jelenia byka i kozła,

> tyka jeleniowatych pozbawiona odnóg,

- szyjka > najwęższa część łoża, służąca za uchwyt broni,

- szyna > połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej,

- ściągać > wolne dochodzenie psa do zwietrzonej zwierzyny,

> zrywać strzeloną zwierzynę,

- ścinka > sierść zwierza obcięta kulą w miejscu trafienia,

- ślad > dawniej trop,

> znak pozostawiony przez zwierzynę, poza tropem,

- śladować > tropić,

- ślepia > oczy drapieżników,

- ślimy > rogi muflona,

- śrut > ołowiane kulki, stanowiące pocisk naboju śrutowego,

- śrutówka > myśliwska broń śrutowa,

- świeca > pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka,

> rakieta - skok zwierzyny płowej, rażonej strzałem na komorę,

- świece > oczy zwierzyny płowej,

- świst > głos wydawany przez wydry w okresie godowym,

> ostrzegawczy głos wydawany przez muflony, kozice i tchórze,

> odgłos skrzydeł przecinających powietrze,

- świstanie > głos wydawany przez słonkę w czasie ciągu,

 

T- tabakiera > zakończenie ryja dzika,

- tabun > duże stado dzikich gęsi lub kaczek,

- talerz > lustro, chusteczka, serwetka - biała plama na zadzie jeleniowatych,

- tarzać się > kąpać się w piasku, dotyczy jeleni i dzików,

- tarzawisko > suche, piaszczyste miejsce, w którym tarzają się jelenie i dziki,

- tchórek > fretka,

- teriery > grupa psów myśliwskich, używana do polowań jako dzikarze,

płochacze i norowce,

- toki > gra godowa ptaków,

- tokowik > ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku,

- tokowisko > sadowisko - teren na którym ptaki odbywają gody,

- ton główny > korkowanie - trzecia zwrotka pieśni głuszca,

- trafić > ubić zwierzynę celnym strzałem,

- trąbka brzozowa > wabik na łosia,

- trelowanie > druga zwrotka pieśni głuszca,

- tresura > układanie psa myśliwskiego,

- trofeum > spreparowane części zwierzyny łownej,

- trojak > trójlufka,

- troki > pętle, rzemienne lub sznurowe, do noszenia ubitego ptactwa,

- trop > odciski stóp zwierząt na śniegu lub na ziemi,

- tropienie > śledzenie zwierzyny po tropach,

> dochodzenie postrzelonej zwierzyny,

- trop sfarbowany > trop farbującej zwierzyny,

- trop wejściowy > trop prowadzący do tropionego miotu,

- trop wyjściowy > trop prowadzący na zewnątrz tropionego miotu,

- trójlufka > trzylufowa broń myśliwska,

- tryplet > trzy celne strzały jednego myśliwego do różnych celów,

- trzebienie > usuwanie jąder ubitej zwierzynie,

- trzeszcze > bałuchy, blaski - oczy zająca,

- trzewik > skórzana, czasem gumowa nakładka na kolbę, służąca do

przedłużenia kolby lub amortyzowania odrzutu,

- trzymać > osaczenie zwierzyny przez psy myśliwskie,

- tumak > kuna leśna,

- turzyca > sierść zająca i królika,

> nazwa zajęcy i królików,

- tusza > ciało ubitej zwierzyny grubej,

- tuszka > ciało ubitej zwierzyny drobnej,

- tyka > główna część poroża jeleniowatych,

 

U- ubić > ustrzelić zwierzynę,

- ubranie > ubarwienie ptaków,

- uciąć > nagle przerwać pieśń tokową,

- udziec > udo zwierzyny grubej,

- ukrócić > przyzwyczaić ptaka łowczego do ludzi, psów i koni,

- unosić > przyzwyczaić ptaka łowczego do przebywania na ręce sokolnika,

- uperlenie > wyrostki kostne pokrywające tyki kozła i jelenia byka,

- upolować > zdobyć zwierzynę w czasie polowania,

- uroczysko > odludne miejsce w knieji,

> część łowiska,

- usmoł > dzik o sukni oblepionej żywicą,

- ustrzelić > ubić zwierzynę,

- uszy > czuby z piór wyrastające z tyłu głowy samca bataliona,

- uwabić > nauczyć ptaka łowczego powracania na rękawicę,

 

W- wab > wabienie - naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt

lub ptaków, mające na celu zbliżenie się lub sprowokowanie

do odezwania się,

- wabidło > przyrząd do wabienia ptaka łowczego,

- wabik > przyrząd do wabienia zwierzyny łownej,

- wachlarz > ogon koguta głuszca,

- wadera > wilczyca - samica wilka,

- waga > stała ścieżka zwierzyny,

- walić >iść na myśliwego,

- warchlak > dzik w pierwszym roku życia,

- warczenie > odgłosy wydawane przez rysia w okresie godów,

- warowanie > pozycja psa, leżenie,

- wataha > stado wilków lub dzików,

- wąsacz > stary kogut dropia,

- wąsy > długie pióra przy dziobie koguta dropia,

- węglarz > lis o ciemnym ubarwieniu pyska i stawek,

- wiara myśliwska > grupa myśliwych,

- wiatr > węch psa myśliwskiego,

> zapach zwierzyny,

- widlica > rozwidlenie odnogi lub tyki u jeleniowatych,

- widłak > jeleń byk lub kozioł mający na tyce dwie odnogi,

- widłówka > młoda kuropatwa po utracie środkowych sterówek,

- wiecha > polano,

- wiecheć > pędzel,

- wieczny ósmak > jeleń byk, który z roku na rok powtarza poroże

w formie ósmaka,

- wielotykowiec > jeleń byk lub rogacz o porożu składającym się

z więcej niż dwóch tyk,

- wieniec > poroże jelenia byka,

- wieniec koronny > wieniec zakończony koronami,

- wieniec jednostronnie koronny > wieniec z koroną na jednej tyce,

- wietrznik > nos zwierząt drapieżnych i psa,

- wietrzyć > badać otoczenie za pomocą węchu,

- wilczek > młody wilk,

- wilczura > futro z wilczych skór,

- wilczyca > wadera - samica wilka,

- wilczy chód > sposób poruszania się watahy wilków, polegający na stawianiu

łap dokładnie w trop pierwszego wilka,

- wilczy dół > stosowana dawniej pułapka na zwierzynę, głównie wilki,

- wiosła > nogi ptaków wodnych,

- wizurka > przecinka w lesie, umożliwiająca obserwację lub oddanie strzału,

- wlot > miejsce trafienia zwierzyny,

- włóczka > wleczenie zabitego zwierzęcia w celu stworzenia tropu,

do szkolenia psa lub zwabienia drapieżników,

- włóczenie > znoszenie przez borsuka ściółki do wyścielenia nory,

- wnyk > pętla do łapania zwierzyny przez kłusowników,

- wodzić > prowadzić młode,

- wtok > wgłębienie w łusce naboju kulowego,

- wybębnić > wypłoszyć zwierzę z dziupli przez stukanie w pień drzewa,

- wybijak > przyrząd do wybijania spłonki z łuski pocisku śrutowego,

- wyciąg > urządzenie do wyciągania łuski z komory nabojowej,

- wycie > głos wilka,

- wyciec > ucieczka po ziemi ptaków łownych,

- wycieranie poroża > ścieranie scypułu przez jeleniowate,

- wycinek > trzyletni dzik, samiec,

- wyciskać > wygonić zwierzynę z kryjówki,

- wykot > rodzenie młodych u sarny, muflona, kozicy, zająca i królika,

- wylot > otwór przewodu lufy,

> miejsce wyjścia kuli z tuszy strzelonej zwierzyny,

> otwór nory lisa lub borsuka,

- wypalić > wystrzelić,

- wyprzedzenie > mierzenie z broni przed cel,

- wyrzutnik > eżektor,

- wystawić > wskazywać zwierzynę przez psa lub innego myśliwego,

- wyżły > grupa psów myśliwskich,

- wżery > rak - wgłębienia w lufie powstałe wskutek działania rdzy,

 

Z- zabawca > pies gończy, który nie mogąc odnaleźć tropu, szuka i głosi

w jednym miejscu,

- zabiegać > podbiegać na spotkanie z będącym w ruchu zwierzem,

- zachodzić > udawać się na stanowisko,

- zaciąg > opóźniony wystrzał, spowodowany nie właściwym spalaniem

się prochu,

- zacinać się > nagłe zastygnięcie wyżła w czasie okładania pola,

> niesprawność broni,

- zajady > kęsy,

- zajęczyca > samica zająca,

- zakład > miot,

- zalegać > zatrzymanie się zwierzyny na wypoczynek,

- zapady > wieczorne przyloty kogutów głuszca na tokowisko,

- zarzynanie > zabijanie przez wilka zdobyczy,

- zasadzanie głuszca > umiejscowienie zapadającego wieczorem głuszca,

- zasiadka > oczekiwanie w ukryciu na zwierzynę,

- zasięg > granica skutecznego strzału,

- zaśnieżyć się > zagrzebywanie się w śniegu kuropatw i cietrzewi, podczas

dużych mrozów,

- zatrop > miejsce w pobliżu tropu wejściowego do miotu,

- zaznaczenie strzału > reakcja ruchowa zwierzyny w zależności

od miejsca trafienia,

- zbarczyć > postrzelić praka w skrzydło,

- zdołować > strzelić poniżej celu,

- zestrzał > miejsce w którym znajdował się zwierz w chwili strzału,

- zew > ryk jelenia podczas rykowiska,

> wycie wilków,

- zgasić > ubić zwierza będącego w ruchu celnym strzałem,

- zgórować > trafić powyżej celu,

- zgrać > ustawić do oka przyrządy celownicze,

- zgraja > wataha - stado wilków,

- zgryzać > obgryzać pędy drzew,

- zgrzebła > cieki,

- zierniki > oczy ptaków,

- zimować > przebywać w zimie w danym łowisku,

- zimowisko > miejsce spędzania zimy ptaków wędrownych,

- zlatywanie > sfruwanie koguta głuszca do kur na ziemię,

- zloty > gromadzenie się ptaków w jednym miejscu,

- złaja > łaja - kilka sfor ogarów,

większa liczba dzikarzy,

- złamać się > o ptaku trafionym czystym strzałem,

- złożyć się > przyjąć właściwą postawę strzelecką,

- zostać w ogniu > o zwierzynie, padać na miejscu po celnym strzale,

- zrulować > o zającu, zostać w ogniu,

- zrzucać > pozbycie się poroża przez jeleniowate,

- zrzut > tyka poroża zrzucona przez samce jeleniowatych,

- zwierzyna czarna > dziki,

- zwierzyna drobna > lisy, zające, króliki, borsuki, jenoty, kuny, wydry,

piżmaki, tchórze, wiewiórki i ptaki łowne poza dropiem,

- zwierzyna gruba > łosie, jelenie, daniele, sarny, rysie, wilki, dziki i dropie,

- zwierzyna płowa > łosie, jelenie, sarny i daniele,

- żer > pokarm zdobywany przez zwierzynę w łowisku,

- żeremie > gniazdo bobrów,

- żerować > zdobywać pokarm,

- żerowisko > miejsce żerowania zwierzyny,

- żmijka > lis o czarnym włosiu na podbrzuszu,

- żmurek > lis o kasztanowym futrze,

 

Skontaktuj się z nami

mail: kontakt@kontakt.pl

tel. 601 234 567 

Ul. Uliczna 25

Warszawa 02-200

Lorem ipsum dolor

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In facilisis lorem commodo, tincidunt tortor luctus, porttitor neque. Fusce nisl massa, lobortis at diam vel

Koło Łowieckie „Kuropatwa” w Żołyni 

ul. Białobrzeska 510

37-110 Żołynia

tel.: +48 606 571 610

e-mail: KuropatwaZolynia@onet.pl

 

NIP: 815-14-06-796
Regon: 690 460 980

Numer konta bankowego:
80 1240 2643 1111 0010 9809 7684